Η Γλυκή είναι ελληνικό ιστορικό χωριό του δήμου Σουλίου της περιφέρειας Ηπείρου. Πρόκειται για έναν «καταπράσινο» παράδεισο που θα αγαπούσε κάθε φυσιολάτρης να εξερευνήσει. Η ομορφιά του μόνο τυχαία δεν είναι αν σκεφτεί κανείς ότι από εκεί περνάει ο Αχέροντας με τα κρυστάλλινα νερά του.

Παλαιότερα η Γλύκη ανήκε στην άλλοτε επαρχία Μαργαριτίου του νομού Θεσπρωτίας. Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας αποτελούσε έδρα κοινότητας του δήμου Αχέροντα. Από 1 Ιανουαρίου 2011 αποτελεί ιδία έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Αχέροντα, του Δήμου Σουλίου.

Βρίσκεται στο ΝΑ. τμήμα της άλλοτε επαρχίας Μαργαριτίου στο δρόμο Παραμυθιάς – Πρέβεζας και σε υψόμετρο 80 μ. Ανατολικά του χωριού υψώνονται τα Όρη Παραμυθιάς, ενώ δυτικά ρέει ο ποταμός Αχέροντας.

Πρόκειται για ένα πεδινό χωριό, ο πληθυσμός του οποίου, ασχολούμενος κυρίως με την μικροκτηνοτροφία και περισσότερο με τη γεωργία και ειδικότερα με τη ριζοκαλλιέργεια, το 1928 αριθμούσε 238 κατοίκους, έχοντας δημοτικό σχολείο και ταχυδρομικό γραφείο. Το 1971 είχε 481 κατοίκους, το 1981 ήταν 469, ενώ το 2001 αριθμούσε 434 κατοίκους.

Εκκλησιαστικά υπάγεται στη Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη.

Αρχικά, η Γλύκη υπαγόταν στην άλλοτε επαρχία Φαναρίου του νομού Πρεβέζης.

Η άγνωστη ιστορία με τον δράκο

Εκτός από τη μυθολογία για τις πύλες του Άδη, ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη άγνωστη ιστορία που περνάει από γενιά σε γενιά και εκεί, μάλιστα, αποδίδεται και το όνομα Γλυκή του χωριού. Λέγεται, λοιπόν, ότι κάποτε ο Άγιος Δονάτος σκότωσε έναν δράκο ο οποίος φώλιαζε στις πηγές του Αχέροντα κι έκανε το νερό θανατηφόρο για τα ζώα αλλά και για τους ανθρώπους. Ο Άγιος αφού τους απάλλαξε από τον δράκο, ευλόγησε το νερό και το έκανε γλυκό. Από αυτό το θαύμα θεωρείται ότι το χωριό ονομάστηκε Γλυκή.