Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Ρίζου, στις 30 Σεπτεμβρίου 1924. Ο δημοφιλής κωμικός ηθοποιός γεννήθηκε στην Άρτα. Στην Αθήνα ήρθε το 1946, με στόχο να γίνει δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, έπιασε δουλειά ως αντιγραφέας κειμένων στην «Όαση», ένα βαριετέ στο Ζάππειο, όπου γνωρίστηκε με τον Νίκο Φέρμα, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που τον έβγαλε στο σανίδι, σε μια περιοδεία που έκανε εκείνο το διάστημα στη Μυτιλήνη.

Εκεί τον είδαν ο Αλέκος Σακελλάριος, ο Χρήστος Γιαννακόπουλος και ο Κώστας Γιαννίδης, οι οποίοι του πρότειναν να ενταχθεί στον δικό τους θίασο στην Αθήνα. Έτσι, το 1948 εμφανίστηκε στην ιστορική επιθεώρηση «Άνθρωποι, Άνθρωποι», στο θέατρο Μετροπόλιταν, στο νούμερο «Το τραμ το τελευταίο». Ακολουθούν συνεργασίες του με διάφορους θιάσους κι εμφανίσεις στα μεγαλύτερα θέατρα της Αθήνας, δίπλα σε σημαντικούς ηθοποιούς της εποχής. Το 1959, μαζί με τον Γιάννη Γκιωνάκη και τον Τάκη Μηλιάδη συστήνουν δικό τους θίασο κι ανεβάζουν τις επιθεωρήσεις «Ομόνοια Πλατς-Πλούτς» και «Μαντουμπάλα» στο θέατρο Περοκέ. Την επόμενη θεατρική περίοδο, με τους ίδιους συνθιασάρχες και τις αδελφές Καλουτά έπαιξε στο θέατρο Κυβέλης στις επιθεωρήσεις «Καινούργια Αθήνα» και «Άνθρωποι του ’60». Το 1961 δημιουργήθηκε η ιστορική θιασαρχική τριάδα «Βασίλης Αυλωνίτης – Γεωργία Βασιλειάδου – Νίκος Ρίζος», που παρουσίασε τις παραστάσεις: «Οι Γαμπροί της Ευτυχίας», «Οι Νεόπλουτοι», «Η Γυναικούλα μας», «Πέντε Λεπτά από την Ομόνοια». Είναι η περίοδος που ο Νίκος Ρίζος ξεκίνησε να έχει και δραστηριότητα θεατρικού επιχειρηματία, κάτι που συνεχίστηκε έως το 1990. Την καριέρα του στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1948 με ένα μικρό πέρασμα στην ταινία «Χαμένοι Άγγελοι» του Νίκου Τσιφόρου. Ακολούθησαν πολλές ακόμη ταινίες που αγαπήθηκαν πολύ από το κοινό, ανάμεσα τους οι: «Χαρούμενο ξεκίνημα», «Ο θησαυρός του μακαρίτη», «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός», «Το ποντικάκι», «Ο ζηλιαρόγατος», «Οι γαμπροί της ευτυχίας», «Της κακομοίρας», «Αν έχεις Τύχη», «Βίβα Ρένα», «Ο γίγας της Κυψέλης» κ.ά. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στις σειρές «Ο Δρόμος» (ΥΕΝΕΔ, 1977) και «Η αίθουσα του θρόνου» (MEGA, 1999). Ο Νίκος Ρίζος τιμήθηκε το 1994 από το Δήμο Αθηναίων για την προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο και το 1999 από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικό Μουσείο με το τιμητικό έπαθλο «Παναθήναια» για τη συνολική προσφορά του στην ελληνική επιθεώρηση. Έφυγε από τη ζωή στις 20 Απριλίου 1999. Το Αρχείο της ΕΡΤ ψηφιοποίησε και παρουσιάσει την εκπομπή:

ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
ΝΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣ
(video)

O Βασίλης Τσιβιλίτσας, ο Μίμης Πλέσσας και ο Κώστας Φέρρης υποδέχονται στο «Καλλιτεχνικό καφενείο» τον Νίκο Ρίζο. Ο δημοφιλής κωμικός ηθοποιός κάνει μια αναδρομή στην πολύχρονη καριέρα του και θυμάται τις σημαντικές στιγμές που καθόρισαν την πορεία του στο χώρο της υποκριτικής.

Μιλά για τα παιδικά του χρόνια κι εξηγεί πως άφησε το όνειρο της Νομικής κι αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Θυμάται το ξεκίνημα του, το 1948, στο θέατρο Μετροπόλιταν, στην παράσταση «Άνθρωποι, Άνθρωποι», των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου, με συμπρωταγωνιστές τους: Μίμη Φωτόπουλο, Ντίνο Ηλιόπουλο, Ειρήνη Παππά, Σπεράντζα Βρανά και Σμαρούλα Γιούλη, αλλά και το σχόλιο της Μαρίκας Κοτοπούλη όταν είδε το νούμερο του «Το τραμ το τελευταίο». Μιλά, ακόμη, για την τύχη που είχε στο ξεκίνημα της καριέρας του να βρεθεί δίπλα σε μεγάλους πρωταγωνιστές, αλλά και για την πολυετή συνεργασία του με τον Βασίλη Αυλωνίτη και τη Γεωργία Βασιλειάδου, ανεβάζοντας θεατρικές κωμωδίες, οι οποίες στη συνέχεια έγιναν και κινηματογραφικές ταινίες. Παράλληλα, αναφέρεται στην κινηματογραφική του καριέρα, στη συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμ, αλλά και με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στην πρώτη της ταινία «Το ποντικάκι». Τέλος, περιγράφει την ικανοποίηση που νιώθει ο ίδιος, όπως και όλοι οι κωμικοί ηθοποιοί, όταν καταφέρνουν να κάνουν τον κόσμο να γελάσει. «Η κωμωδία ή η επιθεώρηση πληρώνεται μετρητοίς, το εισπράττεις αμέσως από το κοινό, ενώ στο δράμα πιστώνεσαι. Περιμένεις να τελειώσει για να πάρεις το καλό ή το κακό σχόλιο», τονίζει.

Κατά τη διάρκεια της εκπομπής προβάλλονται αποσπάσματα από ταινίες στις οποίες έχει πρωταγωνιστήσει και φωτογραφικό υλικό, ενώ ερμηνεύει το τραγούδι «Ο τραμπαρίφας» με τον Μίμη Πλέσσα να τον συνοδεύει στο πιάνο.

Οικοδεσπότες: Βασίλης Τσιβιλίκας, Μίμης Πλέσσας, Κώστας Φέρρης
Τηλεσκηνοθεσία: Νέστωρ Παβέλλας

Έτος παραγωγής: 1987

Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr