Το “Μετέωρο” της Ηπείρου, η Ιερά Μονή του Αγίου Μηνά, σκαρφαλωμένη σαν αετοφωλιά σε μια απόκρημνη βραχώδη κορυφή στο Κοκκινολιθάρι της Θεσπρωτίας, μοιάζει να αγγίζει τον ουρανό.

Η θέα από τα 420 μέτρα ύψος είναι καθηλωτική, προσφέροντας έναν πανοραμικό καμβά των γύρω βουνών και κοιλάδων, που κόβει την ανάσα σε κάθε επισκέπτη.

Η Μονή Αγίου Μηνά αποτελεί ένα από τα παλαιότερα μετόχια της Μονής Γηρομερίου, με αναφορές σε έγγραφα ήδη από το 1667.

Η μοναδική της τοποθεσία και η πλούσια ιστορία της την καθιστούν σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό μνημείο της περιοχής.

Η ιστορία της Μονής χάνεται στα βάθη των αιώνων και συνοδεύεται από θρύλους και παραδόσεις. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, η αρχική ονομασία του τόπου ήταν “Εικονολιθάρι”, καθώς βρέθηκε εκεί η εικόνα του Αγίου Μηνά, γεγονός που οδήγησε στην ανέγερση του ναού προς τιμήν του Αγίου. Από τότε, το σημείο θεωρήθηκε ιερό και οι ντόπιοι έχτισαν τη Μονή για να τιμήσουν τον Άγιο.

Για χρόνια, πριν δημιουργηθούν τα σύγχρονα σκαλοπάτια, η μοναδική πρόσβαση ήταν ένα καλάθι που κρεμόταν από μια τροχαλία, αναγκάζοντας τους προσκυνητές να ανεβαίνουν στον βράχο με δέος και πίστη, σαν μια μυστική τελετουργία ανάβασης.

Κάθε χρόνο στις 11 Νοεμβρίου, η Μονή γεμίζει με κόσμο που φτάνει για να προσευχηθεί, να ανάψει ένα κερί, να μοιραστεί τις ελπίδες και τις επιθυμίες του με τον Άγιο Μηνά. Η ενέργεια του τόπου είναι σχεδόν χειροπιαστή, σαν η πίστη των αιώνων να έχει σμιλέψει τις πέτρες και να κατοικεί ακόμα εκεί.

Η Μονή του Αγίου Μηνά, με την ακατέργαστη ομορφιά της και τους θρύλους που τη συνοδεύουν, παραμένει ένας τόπος που ξεφεύγει από το χρόνο και προσφέρει μια μοναδική εμπειρία πνευματικότητας και δέους.

Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαϊωάννου