Το κρεμμύδι και το σκόρδο ανήκουν στην οικογένεια των Λειριοειδών (Liliaceae).

Γράφει η Ελένη Παπαοδυσσέα από την ομάδα της ΠΛΑΚΕΝΤΙΑ Κτηνιατρικής Κλινικής

Λόγω της μεγάλης εμπορικής χρήσης των προϊόντων του κρεμμυδιού και του σκόρδου σήμερα, είτε φρέσκων είτε σε μαγειρεμένο φαγητό, είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος κατανάλωσής τους από τα κατοικίδια ζώα.

Η τοξίκωση από κρεμμύδι και σκόρδο προκύπτει ύστερα από κατανάλωσή τους, φρέσκων ή αφυδατωμένων, είτε όταν βρίσκονται σε τρόφιμα ή προϊόντα τροφίμων.

Με την κατανάλωση κρεμμυδιού και σκόρδου, παράγονται δισουλφιδικές ενώσεις οι οποίες οδηγούν σε οξειδωτική μετουσίωση της αιμοσφαιρίνης (οξειδωτικό στρες). Η οξειδωτική βλάβη στα μόρια της αιμοσφαιρίνης θα προκαλέσει αιμόλυση και κατ’ επέκταση αναιμία.

Η τοξίκωση εκδηλώνεται άμεσα με έμετο, διάρροια, κατάπτωση, κοιλιακό πόνο, ανορεξία και αφυδάτωση. Έπειτα από μερικές ημέρες εμφανίζονται συμπτώματα που συσχετίζονται με την αιμόλυση, όπως ωχρότητα των βλεννογόνων, ταχυκαρδία, δύσπνοια, αιμοσφαιρινουρία, καθώς και ίκτερος. Στις γάτες εμφανίζεται συχνότερα έντονη σιελόρροια και έμετος.

Η διάγνωση βασίζεται αρχικά σε ένα καλό ιστορικό από τον ιδιοκτήτη και στα κλινικά συμπτώματα του ζώου κατά την προσκόμισή του.

Τοξίκωση από νερό σε κατοικίδια – Κι όμως, μπορεί να συμβεί

Το νερό είναι απαραίτητο για την υγεία και την ευημερία ανθρώπων και κατοικιδίων.

Δεν υπάρχει αντίδοτο για την συγκεκριμένη τοξίκωση. Το πρώτο στάδιο της διαχείρισης του περιστατικού είναι η αποτοξίκωση και η σταθεροποίηση του ζώου. Η αποτοξίκωση γίνεται μέσω της πρόκλησης εμέτου, πλύσης στομάχου και χορήγησης καθαρτικών ή προσροφητικών ουσιών. Σε περίπτωση που το περιστατικό προσέλθει με συνεχή έμετο γίνεται χορήγηση αντιεμετικών, καθώς σημαντική είναι η διατήρηση της ενυδάτωσης του.

Η πρόγνωση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της αναιμίας και την αποτελεσματικότητα της υποστηρικτικής φροντίδας. Στα ζώα συντροφιάς, η αποφυγή της έκθεσης σαφώς αποτελεί την καλύτερη προληπτική στρατηγική. Η σίτιση με κρεμμύδια ή με άλλα είδη της οικογένειας Liliaceae θα πρέπει να αποφεύγεται.

[Βιβλιογραφία: Παναγοπούλου Ε., Βορλόκα Α., Καζάκος Γ. (2020). Οι διατροφικές τοξικώσεις στο σκύλο και τη γάτα. Ιατρική Ζώων Συντροφιάς 9;1:17-31, 2020]

*Κάθε ζώο είναι μοναδικό και οι ανάγκες του μπορεί να διαφέρουν από τα υπόλοιπα. Οι πληροφορίες που παρέχονται σε αυτό το άρθρο έχουν μόνο ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν τη γνώμη του θεράποντος κτηνιάτρου.
Απευθυνθείτε στον κτηνίατρο του κατοικιδίου σας για να λάβετε καθοδήγηση σύμφωνα με τις ανάγκες του.

Η Ελένη Παπαοδυσσέα εργάζεται στην ΠΛΑΚΕΝΤΙΑ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ η οποία προφέρει ολοκληρωμένη κτηνιατρική φροντίδα, με έμφαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες δευτεροβάθμιας περίθαλψης.