Η σειρά αυτή υπονοεί βία απροσμέτρητη. Οριακά θα την έδειχνα (μιλώ για το βίντεο). Παρουσιάζει έντονες συμπεριφορές, σχεδόν κακοποιητικές (κυρίως μιλάω για τη σκηνή του μικρού με την ψυχολόγο).
Με τη χρήση του «family link» ελέγξτε το είδος του περιεχομένου.
Θέτουμε όριο στον χρόνο έκθεσης στις οθόνες.
Δεν διανοούμαστε να βλέπουν τα παιδιά μας ζόμπι να καταβροχθίζουν ανθρώπινα μυαλά.
Γιατί να τους επιτρέπουμε ένα άλλο είδος τρόμου;
Το αίμα στη σειρά δεν φαίνεται, μα το αισθάνεσαι να ρέει.
Οι ήρωες δεν σφαδάζουν, μα διακρίνουμε τον πόνο στα μάτια τους. Ακούμε την ψυχή τους να φωνάζει βοήθεια.
Δεν μαθαίνεις στα παιδιά να κολυμπούν πετώντας τα στη θάλασσα για να πνίγουν.
Εκπαιδεύοντάς τα για να γίνουν σκληρά, του μαθαίνεις ότι η αγάπη πονάει.
Όταν τους λες «μην ανέβεις τη σκάλα» δεν ακούνε το «μη».
Το «μη» δεν έχει χρώμα, ούτε σχήμα. Τη σκάλα κάνουν εικόνα.
Και θέλουν να τη δοκιμάσουν .
Τα παιδιά οριοθετούνται προσπαθώντας να σπάσουν το όριο.
Αναζητούν ήρωες με τους οποίους έχουν κοινά για να ταυτιστούν . Θα τους βάλουμε την ιδέα ότι είναι άσχημα – όπως νόμιζε ο Jamie για τον εαυτό του – επειδή δεν έχει φτιάξει ακόμη με κάποιο κορίτσι ή αγόρι;
Ότι είναι incel, δηλαδή ακούσια άγαμα, ανήμπορα να συνάψουν σχέσεις παρόλο που τόσο βαθιά το επιθυμούν;
Ότι είναι ανίκανα να αγαπηθούν και να αγαπήσουν;
Ότι το έγκλημα, όταν δεν πιάνει τίποτα άλλο, είναι μια επιλογή;
Τα φίλτρα του εφήβου είναι ανύπαρκτα.
Η δυνατότητα διαχείρισης σκέψεων και συναισθημάτων αδύναμη. Ποιοι είμαστε εμείς που θα σπρώξουμε να «πνιγούν» με την ελπίδα ότι θα μάθουν να κολυμπήσουν ;
Θα έρθει η ώρα τους για να δουν την Εφηβεία.
Όταν πια δεν είναι στην εφηβεία.
Μέχρι τότε ας συζητήσουμε μαζί τους όλα όσα μας απασχολούν.
Μα κυρίως όσα απασχολούν εκείνα.
Αγλαΐα Νάτσικα
Καθηγήτρια Μουσικής.
Ακολουθήστε το 7meres.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι
Άρτα – Περιφερειακή Οδός | 26813 06897
Πρέβεζα – Μπαχούμη 11 | 26820 89799
