Όπως φαίνεται η κακοκαιρία που χτυπά μανιασμένα την Ήπειρο από το Σάββατο το βράδυ δεν “σεβάστηκε” ούτε το γλυπτό που στήθηκε πριν λίγο καιρό στο κέντρο της πόλης από τον γνωστό Ηπειρώτη Θεόδωρο Παπαγιάννη.
Θέλουμε όλοι να ελπίζουμε ότι τουλάχιστον δεν είναι από ανθρώπινο χέρι…
Τώρα αν η κατασκευή δεν ήταν καλή, αν πρέπει να βρίσκεται εκεί το γλυπτό ή όχι είναι άλλη συζήτηση!
Το κείμενο της Eleni Theodorou
βάζει το όλον ζήτημα σε μία σωστή βάση. Να συμπληρώσουμε απλά ότι η Άρτα πρέπει να διαμορφώσει εκ νέου ένα ολιστικό σχέδιο για το μέλλον της και για την ανάδειξη της ιστορίας της.
Και βεβαίως να υπάρξει σχεδιασμός ώστε να ανακατασκευαστούν – έστω και μέσα από το πρόγραμμα του open mall- σημαντικά σημεία της. Όπως οι κεντρικές πλατείες της που είναι αιχμάλωτες και έρμαιες καταστάσεων.
Το κείμενο
“Αυτή η πόλη δεν έχει σωτήρια.Καταστρέφεται ένα γλυπτό της πόλης, ένα γλυπτό ενός σπουδαίου καλλιτέχνη και αντί να στενοχωρηθούμε γι’ αυτό, το γεγονός εκλαμβάνεται ως ευκαιρία για σχόλια γελοία και επίθεση στον προηγούμενο δήμαρχο πάλι.
Αν το διέλυσαν εσκεμμένα κάποιοι κι όχι ο αέρας ( διαβάζω ότι ξεκόλλησε και η πινακίδα που ήταν βιδωμένη με πριτσίνια) τότε αυτό είναι ακόμα χειρότερο.
Πώς θα φτιαχτεί αυτή η έρμη η συλλογική ταυτότητα που είναι απαραίτητη σε έναν πολιτισμό για να υπάρξει και να προκόψει;
Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να υπάρχει κοινή αισθητική άποψη για ένα γλυπτό, για μία ταινία, για ένα βιβλίο, και δεν χρειάζεται. Η εκτίμηση της αισθητικής αξίας ενός έργου είναι αποτέλεσμα της ωριμότητας και της δουλειάς που έχει γίνει στον καθένα μας μέσα του ώστε να αντιληφθεί έτσι ή αλλιώς ένα έργο Τέχνης. Η ανάγκη όμως να ταχθούμε από κοινού απέναντι στην καταστροφή ενός έργου Τέχνης είναι το σημείο που θα δομήσει την κοινή μας συλλογική συνείδηση.
Δυστυχώς αυτό δεν υπάρχει στην Άρτα.
Η πόλη χρειάζεται ομόνοια. Αυτό είναι το μεγαλύτερο για μένα ζητούμενο.”
